Franciszek TUREK

Franciszek Turek uczył się malarstwa u J. Mehoffera, J. Unierzyskiego, L. Wyczółkowskiego i S. Wyspiańskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1902 – 1907. Podlegając silnym wpływom malarzy młodopolskich, pozostał artysta równocześnie wierny własnym założeniom, w myśl których tworzył obrazy będące sumiennymi studiami rzeczywistości. Był w pełni malarzem realistą, o świetnym zapleczu warsztatowym. Głównie malował widoki Krakowa, wnętrza kościołów, rynki, fortyfikacje. Kiedy podejmował tematy historyczne dbał w tych kompozycjach o rzetelną rekonstrukcję dawnych widoków Krakowa. Interesował się zabytkową architekturą krakowską. Jego ulubioną techniką malarską była akwarela. Swoje prace wystawiał w krakowskim i we lwowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. W 1925 roku odbyła się indywidualna wystawa jego prac we Lwowie.