Władysław ŚLEWIŃSKI

 (1854 Białynin koło Rawy Mazowieckiej - 1918 Paryż)

Władysław Ślewiński początkowo przez krótki czas uczył się rysunku w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona. W 1888 roku zamieszkał w Paryżu, gdzie zaczął malować. Był samoukiem Tam też uczył się w Akadémie Julian i Akadémie Colarossi. Zaprzyjaźnił się z Paulem Gauguinem i w latach 1890-1896 wyjeżdżał wraz z nim do La Pouldu koło Pont-Aven w Bretanii, a w 1896 roku przeniósł się tam na stałe. Należało tzw. Szkoły Pont-Aven. W 1902 roku wyjeżdżał do Hiszpanii. Po krótkim pobycie w Belle-Isle-en-Mer w Bretanii w roku 1905 przybył do Krakowa. Lata 1905-1910 spędził w Polsce – w Krakowie, Poroninie, Warszawie. W 1907 roku był w Monachium. 1 roku 1908 został profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, otworzył także własną szkołę malarską. W 1910 roku wrócił do Francji i na stałe zamieszkał w Doëlan w Bretanii. Malował martwe natury, kwiaty, portrety, krajobrazy z Tatr i Kazimierza nad Wisłą, ale głównie nadmorskie pejzaże i typy ludowe z Bretanii i Podhalu. Jego obrazy charakteryzują się syntetyczną formą, subtelnym kolorem i miękką linią konturu z lekką nutą melancholii.

W Domu aukcyjnym Altius wystawiano dotychczas 1 pracę tego autora