Jadwiga KONIUSZEWSKA

 (1904 Lwów - 1951 Kocborowo k. Starogardu Gdańskiego)

Jadwiga Koniuszewska w 1922 roku ukończyła gimnazjum im. Klementyny Hoffmanowejw Warszawie. W tym czasie uczestniczyła również w wieczorowych kursach rysunku w szkole Konrada Krzyżanowskiego. W latach 1921-1922 oraz 1924-1926 uczyła się w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. W 1927 roku rozpoczęła naukę w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych i uczyła się u Miłosza Kotarbińskiego, Leonarda Pękalskiego i Felicjana Kowarskiego do 1937 roku. Malowała głównie pejzaże, portrety i kompozycje figuralne. Brała udział w wystawie w Warszawie w Café Sim w 1934, jak również w Instytucie Propagandy Sztuki w 1935 roku. Pracowała jako rysowniczka w Muzeum Etnograficznym w Warszawie w latach 1935-1939. Często towarzyszyła etnografom pracującym na terenie Beskidu Śląskiego i wykonała kilkaset rysunków dokumentujących rzemiosło góralskie na tych terenach. Wiele z nich opublikowano. Malowała też portrety, pejzaże i sceny rodzajowe z życia górali, posługując się przy tym głównie akwarelą i temperą. Prawie wszystkie jej prace sprzed 1939 roku zostały zniszczone w jej warszawskim mieszkaniu w czasie okupacji. Po wojnie osiadła na wybrzeżu w Gdyni.

W Domu aukcyjnym Altius wystawiano dotychczas 1 pracę tego autora