Stanisław KARNIEWSKI

Stanisław Karniewski, syn rzeźbiarza Adama, rozpoczął naukę malarstwa w szkole K.Krzyżanowskiego w Warszawie, następnie uczył się malarstwa u K.Tichego w Szkole Sztuk Pięknych, a technik graficznych u W.Z.Stankiewiczówny. Był portrecistą, pejzażystą i uznanym animalistą. Używał techniki olejnej, akwarelowej i pastelowej. Od 1925 roku był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, tutaj wystawiał stale, do roku 1939. W 1926 roku wyróżniono jego pracę Zachód słońca. W 1929 roku wystawiał w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, w 1937 roku na wystawie w Berlinie. Uprawiał grafikę, akwafortę, suchą igłę, sporadycznie zajmował się rzeźbą. Dzisiaj jego prace znajdują się w niedużym wyborze w Muzeum Narodowym w Warszawie, a znaczna część jego dorobku przepadła w Powstaniu Warszawskim.