Jan SKOTNICKI

 (1876 Bobrowniki - 1968 Podkowa Leśna)

Jan Skotnicki w latach 1898 - 1899 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, następnie u L.N. Baksta. W międzyczasie podjął naukę w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u J.Malczewskiego i T.Axentowicza oraz u J.Mehoffera i L.Wyczółkowskiego. W latach 1904 - 1905 kontynuował studia w Academie de la Grande Chaumière w Paryżu. W latach 1908 - 1917 mieszkał w Zakopanem. Malował akwarelą i olejno, przede wszystkim martwe natury, sceny rodzajowe, pejzaże, portrety. Uprawiał również grafikę. Brał czynny udział w życiu artystycznym, był współzałożycielem Towarzystwa "Sztuka Podhalańska", warsztatów "Kilim", a w latach 1922 - 1929 był dyrektorem departamentu w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, tę karierę urzędnika ministerialnego kontynuował w powojennej Polsce. Swoje prace prezentował w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych na wystawie indywidualnej w 1906 roku, poza tym brał udział w dorocznych salonach Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (tutaj odbyła się wystawa jego prac w 1913 roku oraz w 1918), dużo wystawiał w Krakowie, poza tym między innymi w 1910 roku na Powszechnej Wystawie Sztuki Polskiej we Lwowie i po wojnie (na przykład z grupą Zachęta).

W Domu aukcyjnym Altius wystawiano dotychczas 1 pracę tego autora