Portret sferyczny, około 1925

Bolesław Biegalski (Biegas), pomimo trudności finansowych i zdrowotnych, dzięki pomocy protektorów, wśród których znalazł się między innymi A. Świętochowski, zaczął pracować nad rozwojem swojego talentu, a nawet miał początkowo małe wystawy swoich prac. W 1896 roku rozpoczął studia w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Dauna i Laszczki. W 1901 roku wyjechał na stypendium do Paryża, tu stał się protegowanym rodziny Trtschla, wyjeżdżał na odpoczynek do jego majątku pod Kijowem. W Paryżu pozostał do końca życia. Jego twórczość przechodziła gwałtowne zmiany ideowe i formalne. Artysta zaczynał od rzeźb naturalistycznych. Potem nadawał swoim pracom wymowę symboliczną, a naturalizm służył mu jako środek ekspresji. W końcu pojawia się u niego tendencja do geometrycznej, zwartej bryły. Okazał się również bardzo dobrym portrecistą. Około 1900 roku Biegas zaczął, za namową Wyspiańskiego, malować, a nieco później również pisać. Tworzył eseje, dramaty. Bardzo często brał udział w wystawach, miał również indywidualne wystawy. W krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych wystawiał po raz pierwszy w 1897 roku. W 1905 roku miał indywidualną wystawę w Salonie Krywulta w Warszawie. W 1909 roku miał swoją wystawę, głównie prac malarskich, w Salonie Kulikowskiego w Warszawie. Poza krajem wystawiał między innymi w Petersburgu, w Kijowie ( 1905), w Amsterdamie i w Rzymie. Po przeniesieniu się do Paryża wystawiał wielokrotnie na Salonach National des-Beaux-Arts, d`Automne, des Indépendants, w galeriach Seligamanna, Arts et Artistes Polnaise. Jego dzieła są obecnie przechowywane w muzeach narodowych Krakowa, Warszawy, Poznania.
Bolesław Biegas po raz pierwszy swoje obrazy sferyczne wystawił w 1918 roku, chociaż zaczął je tworzyć najprawdopodobniej już około 1914 roku pod wpływem futurystów. Na łamach "Paris Midi" ukazał się artykuł, w którym okrzyknięto Biegasa wynalazcą nowej tendencji w malarstwie - sferyzmu. Rok później wystawił 40 obrazów sferycznych w Pavillon de Magny w Paryżu. Sferyzm znalazł szeroki oddźwięk wśród krytyków sztuki, ale nie wszystkie opinie były entuzjastyczne.