Martwa natura z makami, 1925

Zygmunt Waliszewski początkowo uczył się malarstwa w Tyflisie, następnie od 1921 roku studiował u W. Weissa i J. Pankiewicza w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Brał udział w ruchu formistów. Naukę kontynuował w Paryżu, wśród grupy studentów skupionej wokół J. Pankiewicza. Jego malarstwo formowało się najpierw na wzorach awangardy rosyjskiej artystów Miru Iskusstwa, następnie w kontakcie z tradycyjną sztuką europejską w wydaniu jej najznakomitszych mistrzów. Po powrocie do kraju zamieszkał w Warszawie, potem w Krakowie. Tworzył w oleju, akwareli i gwaszu. Poza pejzażem często zwracał się do tematyki mitologicznej i starotestamentowej. Jego dzieła pełne wyrazu, czasami ironii, zawsze wysublimowane i dekoracyjne, znajdują się dzisiaj w wielu najlepszych muzeach. Również przykłady twórczości artysty pozostały w ilustracji książkowej oraz w polichromii.