Zespół jedenastu rysunków ze szkicowników artysty, 1889 - 1890

1. Opłakiwanie, 1887 - 1889

ołówek, papier; 21,4 x 16,6 cm;

sygnowany u dołu: St. W

Jest to rysunek przerysowany z obrazu średniowiecznego. „Dojrzały Wyspiański rzadko malował sceny zbiorowe, złożone kompozycje. (...) Pozostając pod wpływem Jana Matejki, we wczesnej fazie swej kariery, artysta chętnie komponował własne historyczne lub symboliczne wieloelementowe sceny niż kopiował cudze.” (cytat z ekspertyzy)

10 000

2. Święty Piotr, około 1890

ołówek, papier; 24,5 x 16,7 cm;

sygnowany w prawym dolnym rogu: St. W.

„Jest to cało postaciowa rzeźba przedstawiająca Apostoła Piotra z insygniami władzy namiestnikowskiej. Rzeźba prawdopodobnie wykonana w dużej skali, późnogotycka. (...) Najprawdopodobniej została wykonana z drewna. (...) Figura świętego oglądana przez rysującego z poziomu jego stóp świadczy o usytuowaniu jej wysoko, najprawdopodobniej w niszy ołtarzowej. Przyzwyczajony do inwentaryzatorskiej wierności w rysowaniu dzieł sztuki, podczas objazdów inwentaryzatorskich po Małopolsce z prof. Stanisławem Tomkowiczem w 1888 i 9 roku pozostał doskonałym dokumentalistą przedmiotu, stylu, formy. (...)”(cytat z ekspertyzy)

4 000

3. Postać biskupa fundatora, około 1890

ołówek, papier; 25,4 x 16,7 cm;

na odwrocie – studia drzew

„Prawdopodobnie to nie, dość konwencjonalna, postać biskupa, ale silna bryła miniatury fundowanego kościoła u jego stóp zwróciła uwagę i zajęła czas artysty. Jest to bowiem atrybut stosowany, ale stosunkowo rzadko w tak precyzyjnej formie doskonałego modelu kościoła. Tak więc być może zainteresowaniom Wyspiańskiego historią sztuki należy przypisać ten rysunek.” (cytat z ekspertyzy)

6000

5. Postać w stylu antycznym, około 1890

ołówek, papier; 24,7 x 16,5 cm;

na odwrocie – studia draperii

„Rysunki związane z antykiem powtarzają się w całej twórczości artysty. (...) Ze znanych galerii europejskich ze sztuką antyczną Wyspiański odwiedził m.in.: Louvre, Starą Pinakotekę w Monachium. Galerię drezdeńską i stamtąd pochodzi większość tych studiów.” (cytat z ekspertyzy)

6000

6. Antyczny profil kobiecy i studium postaci, około 1890

ołówek, papier; 16,5 x 24,7 cm

„Typowa kartka ze szkicownika artysty zawierająca szybko, jak myśli, notowane wrażenia.” (cytat z ekspertyzy)

5000

8. Studia pięciu postaci, około 1890

ołówek, papier; 16,5 x 24,7 cm;

„Rysunki nie są kompozycją, ale niezależnymi od siebie szkicami mijanych w galerii dzieł sztuki, fasad kościelnych, pomników; przypadkowym zbiorem artystycznych notatek.” (cytat z ekspertyzy)

5000

9. Rozległy pejzaż z drzewami i miasteczkiem w oddali, 1890

ołówek, papier; 16,5 x 31 cm na kartce o wymiarach 16,5 x 50 cm;

na odwrocie fragment pejzażu malowanego akwarelą

Rysunek ze szkicownika podróżnego Wyspiańskiego.

Powstał podczas wędrówek artysty „tropem europejskiego średniowiecza”. (cytat z ekspertyzy)

6000

10. Widok Ogrojca przykościelnego – motywy z architektury romańskiej, 1889 – 1890

ołówek, papier; 17,8 x 23,2 cm;

sygnowany w prawym dolnym rogu: St.W.

na odwrocie rysunek przedstawiający fragment architektury

Rysunek ze szkicownika podróżnego artysty.

„Artysta w szkicownikach z podróży po Europie miał zwyczaj wykańczać tylko te rysunki, które dokumentowały miejsca wywierające nań duże wrażenie. Omawiany rysunek niewątpliwie do takich należy.” (cytat z ekspertyzy)

6 000

11. Motyw dekoracyjny – gałąź jodły z szyszkami, około 1890

ołówek, papier; 24,5 x 16,7 cm

„(...) jest to (...) silnie ekspresyjne studium natury, dobrze zaobserwowanej i zinterpretowanej potwierdzające w kolejnej nieznanej pracy mocny związek artysty z naturą.” (cytat z ekspertyzy)

12. Motyw ornamentalny z palmetą, około 1890

ołówek, papier; 16,5 x 24,8 cm;

„Jest to, prawdopodobnie, przerys dekoracyjnego ornamentu zdobniczego wykonanego ze złoconego drewna lub z mosiądzu czy brązu. Może był to fragment dekoracji ściennej, ramy obrazu lub lustra. Wykonano go w skali 1:1. Należy do ulubionego repertuaru zdobniczego klasycyzmu. Jest rysowany charakterystyczną pewną kreską Wyspiańskiego. Anatomia roslin czytelna i logiczna wskazuje na dobrego i doświadczonego rysownika zainteresowanego sztuką użytkową wielu epok.” (cytat z ekspertyzy)

5 000

13. Studia roślin – kasztan, klon, jabłoń, około 1890

ołówek, papier; 16,5 x 24,7 cm;

sygnowany po prawej stronie: St. Wyspiański

„Omawiany rysunek należy do tego zespołu perfekcyjnie odczutych i wykonanych studiów anatomicznych roślin, które znalazły swe rozwinięcie w motywach zdobniczych wnętrz w 1896-7 w kościele Franciszkanów i w 1904 roku w Domu Towarzystwa Lekarskiego w Krakowie.” (cytat z ekspertyzy)

5 000