Chałupy, 1932

Rafał Wąsowicz uczył się malarstwa w szkole W. Gersona w Warszawie. Był malarzem pejzażystą. Zajmował się również malowaniem martwych natur, kompozycji kwiatowych. Był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Brał udział w wystawach Zachęty prawie rokrocznie od 1918 do 1934 roku. Prezentował swoje pejzaże malowane porą letnia i zimową, widoki miejskie, kwiaty. Motywy pejzażowe w obrazach Wąsowicza pochodziły i z Kazimierza Dolnego nad Wisłą, i z Bukowiny, i z Płocka, i z Żółkwi. Cechowała je nastrojowość, malowniczość ujęcia i swoboda malarska wynikająca z pewności warsztatu artystycznego.