Kompozycja pejzażowa

Jerzy Nowosielski studiował w krakowskiej Kunstgewerbeschule, a po wyzwoleniu naukę kontynuował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie do 1947 roku. Dyplom otrzymał w pracowni E. Eibischa. Był założycielem i członkiem Stowarzyszenia Artystycznego „Grupa Krakowska”. Od 1976 roku do 1992 roku zajmował się jako profesor nauczaniem w swojej macierzystej uczelni. Głęboka fascynacja malarstwem ikonowym przeżyta jeszcze w latach czterdziestych zaważyła na całej twórczości artysty. Nadała piętno niepowtarzalności kompozycjom tego jednego z wybitniejszych polskich artystów współczesnych.. Nowosielski brał udział w licznych wystawach odbywających się w Polsce od roku 1945 oraz za granicą, między innymi w Wenecji w 1956, Sao Paulo w 1958, Nowym Jorku, w Mediolanie w, Paryżu, Londynie, Wiedniu w 1963, Sztokholmie w 1978. Malarz jest autorem wielu polichromii w obiektach sakralnych, między innymi w cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Krakowie, w kościele parafialnym w Wesołej pod Warszawą, w kościele ojców Reformatów w Krakowie, w kościele Św. Ducha w Tychach. Dzieła artysty znajdują się w ważniejszych kolekcjach sztuki współczesnej, zarówno prywatnych, jak i państwowych.