Portret kobiety, 1904

Jan Kazimierz Olpiński studiował malarstwo u K. Rauppa i K. Marra w akademii monachijskiej w latach 1893 – 1897. Na studiach otrzymał kilka nagród oraz stypendium na dalsze lata nauki. Przeniósł się do Paryża aby studiować w Académie des Beaux-Arts u J. Whistlera, R. Collina i X. Prineta. Tu otrzymał srebrny medal. Uczęszczał również do Académie Colarossi. Za swój Pejzaż jesienny otrzymał w Paryżu na wystawie państwowej złoty medal. W latach 1899 – 1901 podróżował, był między innymi we Włoszech. W latach 1900 – 1905 uczył się w akademii w Wiedniu u K. Pochwalskiego. Tutaj również spotkały go zaszczyty jako laureata nagród i wyróżnień. Między innymi odznaczono go złotym medalem cesarskiej nagrody honorowej. Po powrocie do kraju mieszkał w Krośnie, w Żywcu, w Krakowie, w 1921 roku osiadł we Lwowie. Podjął pracę w Państwowej Szkole Przemysłowej na wydziale artystycznym. Malował głównie pejzaże, sceny rodzajowe i typy ludowe.
W Lwowskiej Galerii Obrazów znajduje się kilka jego akwarel z lat trzydziestych, w których artysta ukazywał życie codzienne wsi, Hucułka czesząca włosy (1930), Pastuszek (1934), Kobieta karmiąca niemowlę (1934). Oferowany obraz stanowi uzupełnienie tej grupy dzieł Olpińskiego, który niekiedy tylko posługiwał się akwarelą.