Karykatury osobistości życia artystycznego i politycznego, 1915-1917

Kazimierz Sichulski studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1901 – 1907 u Mehoffera, Wyczółkowskiego i Wyspiańskiego, a także w wiedeńskiej Kunstgewerbeschule. Następnie, w latach 1920 – 1930, pracował jako wykładowca we lwowskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego, a potem do 1939 roku w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Malował olejno oraz pastelami. Podejmował różne tematy, od batalistyki po sceny rodzajowe, ale stale powracającym w jego twórczości tematem stały się przedstawienia Hucułów. Martwe natury pojawiają się w jego spuściźnie dość rzadko. Ta prezentowana jest jedną z okazalszych wśród znanych. Dwie wystawiane na wystawie monograficznej Sichulskiego, (E.Houszka, Kazimierz Sichulski, Katalog wystawy, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 1994, kat.37: Martwa natura z dzbanem i owocami, 1912; 54,2 x 72,7cm, MNWr.; kat.57: Martwa natura z imbrykiem, gruszkami i cytryną, 1923; 48,3 x 79,2cm, MNW) są mniejsze, a ich kompozycje powstały przy użyciu mniejszej liczby rekwizytów. Jeden z nich, dzbanek cynowy powtarza się w prezentowanym obrazie i w obrazie na wystawie kat.57. Ważnym nurtem jego działalności były karykatury. Krakowską "Jamę Michalikową" ozdobił malowidłem przedstawiającym w karykaturze zespół Zielonego Balonika. Wystawiał często począwszy od 1902 roku zarówno w Polsce (między innymi w Towarzystwie Artystów Polskich „Sztuka”), jak i za granicą. Znakomity zbiór jego dzieł znajduje się obecnie w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.