Listopad, 1929

Jan Bohuszewicz studiował w Warszawie u Józefa Rapackiego. Po rewolucji w 1905 roku, w której brał czynny udział, przeniósł się do Zakopanego, następnie z powodu słabego zdrowia wyjechał do Włoch. Stałym miejscem zamieszkania była Genua, skąd przedsiębrał podróże artystyczne. W 1920 roku, gdy przebywał w Polsce, zorganizował w Zachęcie zbiorową wystawę swoich prac. W 1922 roku wystawiał w Paryżu w Association „France - Pologne" pięćdziesiąt sześć swych prac. Malował techniką olejną. Jego prace świadczą o związkach z impresjonizmem, pojętym jednak dość powierzchownie. Malował barwnymi plamami bez konturu obrazy o niewyszukanej, bezpretensjonalnej kompozycji, jasnym i pogodnym kolorycie i efektownej grze światła. Bardziej śmiałe kolorystycznie są studia ukwieconych łąk i studia postaci kobiecych w plenerze.