Apoloniusz KĘDZIERSKI

Apoloniusz Kędzierski uczył się w Klasie Rysunkowej u W. Gersona i A. Kamińskiego. Następnie pobierał naukę u J. Brandta w Orońsku. W latach 1885 – 1888 studiował w monachijskiej akademii. W 1900 roku uzyskał brązowy medal na Wystawie Światowej w Paryżu. Początkowo malował sceny rodzajowe pod wpływem Brandta. Później zaczął się interesować się folklorem, ukazywał sceny z życia polskiej wsi, szczególnie lubił folklor łowicki. Równocześnie tworzył pejzaże. Najczęściej posługiwał się akwarelą, czując się swobodnie w tej technice, zwłaszcza kiedy dążył do jasnych, prześwietlonych światłem przedstawień. Lubił również pastel. Oprócz malarstwa zajmował się także ceramiką oraz projektowaniem wnętrz. Należał do Klubu Akwarelistów Polskich oraz do Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.