Zofia STRYJEŃSKA

Zofia Stryjeńska, z domu Lubańska, początkowo uczyła się malarstwa prywatnie w Warszawie. W latach 1909 – 1911 studiowała u Stroynowskiego i Bukowskiego w Krakowie. W latach 1911 – 1912 studiowała w akademii monachijskiej. Brała bardzo czynny udział w życiu artystycznym Polski w okresie międzywojennym. Poza malarstwem zajmowała się również projektowaniem tkanin, wnętrz oraz grafiką użytkową. Wielokrotnie wystawiała, na paryskiej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w 1927 roku została wyróżniona Grand Prix za dekorację architektoniczną, za tkaniny, za ilustracje książek i za afisze. Stworzyła między innymi cykle prac poświęcone tematom muzycznym, motywom folklorystycznym. Najsłynniejsze jej prace to cykl Bóstw Słowiańskich, według którego stworzyła litografie. Przez wiele lat z upodobaniem podejmowała pracę ilustratora. W ten sposób powstał cykl ilustracji : Pastorałki w 1917 roku, do Tetmajera Jak baba diabła wyonacyła w 1921, do Krasickiego Monachomachii 1921, Muzyka Podhala, 1929. Wystawiała w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych na przestrzeni wielu lat począwszy od 1914 roku. Miała wiele wystaw od 1920 roku za granicą, w Wenecji, w Paryżu, w Wiedniu, w Londynie. Jej twórczość prezentowano na indywidualnych wystawach w Warszawie ( od 1910 do 1929 roku sześciokrotnie) oraz w Krakowie (w latach 1912 - 1929 siedmiokrotnie).