Ludwik LESZKO

(1890 Kraków - 1957 Kraków)

Ludwik Leszko studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1908-1918, 1920/21) u Józefa Mehoffera. Od roku 1913 pracował jako nauczyciel rysunków w Krakowie. Był zapalonym narciarzem i sportowcem, turystą i propagatorem turystyki, działaczem Polskiego Związku Narciarskiego. Przed I wojną był jednym z założycieli krakowskiego Akademickiego Związku Sportowego. Malował olejno i akwarelą, tworząc przede wszystkim pejzaże - najczęściej krajobrazy górskie, nadmorskie i widoki z odbywanych podróży. Malował także portrety, akty, martwe natury, we wczesnym okresie także motywy alegoryczne i mitologiczne. Jego twórczość ukształtowała się niewątpliwie pod dużym wpływem Mehoffera. Obrazy artysty wyróżniają się ciekawą kompozycją, żywym kolorytem i wybitnie dekoracyjnym ujęciem. Wystawiał w kraju i za granicą m.in. w: krakowskim TPSP, gdzie miał dwie wystawy indywidualne (1929, 1931), we Lwowie (1926, 1927), Poznaniu (1929, 1930, 1931, 1934) oraz w TZSP w Warszawie (1930, 1931, 1934). Za granicą wystawiał w Paryżu (1927), na Malcie, w Bratysławie (1928), Londynie (1930) Monachium i Brukseli. Po 1945 należał do grupy „Krąg’, nadal wystawiał i uczył rysunku na Politechnice Krakowskiej. Prace artysty znajdują się w Muzeum Historycznym w Krakowie, w zbiorach rodzinnych i kolekcjach prywatnych.