Helena LUSTGARTEN-OGRODZKA

Halina Lustgarten-Ogrodzka od 1914 roku żona krakowskiego adwokata Artura Lustgartena, który w czasie drugiej wojny przybrał nazwisko Ogrodzki. Uczyła się w Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet Teofili Certowicz. W latach 1905-1906 studiowała w Monachium u S. Hollósy'ego. W następnych latach 1907-1908 przebywała w Paryżu, ucząc się w Academie Colarossi i Academie de la Grande Chaumiere. Po powrocie do kraju pracowała jako nauczycielka rysunków i historii sztuki w gimnazjum w Zakopanem.W 1941 roku wyjechała do Warszawy. Od 1944 roku przebywała w Lublinie, gdzie jako przedstawiciel Ministerstwa Kultury i Sztuki organizowała Muzeum na Majdanku. W 1945 roku rozpoczęła pracę w archiwum Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. W 1950 roku powróciła do Krakowa i pracowała jako kustosz w Muzeum Etnograficznym, a od 1954 w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu. Przed wojną była członkiem Komunistycznej Partii Polski, a po wojnie należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1902, 1908 i 1917 wystawiała w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, a w 1920 roku wystawiono kolekcję jej prac w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie.