Izabela (Elżbieta) DZIAŁYŃSKA
(1830 Warszawa - 1899 Mentona)
Izabela (Elżbieta) Działyńska była córką księcia Adama Jerzego Czartoryskiego (1770 - 1861) i Anny z Sapiehów (1798 - 1864). Dzieciństwo i młodość spędziła z rodzicami w Paryżu. Tutaj zdobyła wykształcenie humanistyczne,również w zakresie historii sztuki. Uczyła się malarstwa i rzeźby między innymi pod kierunkiem Sebastiana Norblina. W 1857 roku poślubiła Jana Działyńskiego (1829 - 1880) i od tej pory mieszkała na przemian w Paryżu i w Głuchowie. Po 1863 ponownie przebywała krótko na emigracji wspomagając prowadzenie Hotelu Lambert. W latach 1875 -1885 przeprowadziła przebudowę Głuchowa w duchu renesansu, między innymi z udziałem artystów francuskich, umieściła tutaj bogatą kolekcję dzieł sztuki. Wykonywała między innymi kopie portretów J.U. Niemcewicza (według A.J. Grosa) i J.H. Dembińskiego według H. Rodakowskiego, akwarele i rysunki ( w tym rysunki inwentaryzacyjne zbiorów puławskich). Brała udział w malowaniu jednego z plafonów w Głuchowie. Jej pędzla portret Kobieta w czepcu znajduje się w zbiorach Działu Miniatur Muzeum Narodowego w Warszawie. Nie są znane w dzisiejszych zbiorach żadne prace Izy Działyńskiej.
W Domu aukcyjnym Altius wystawiano dotychczas 1 pracę tego autora
Numer katalogowy:55
Cena wywoławcza:
Cena uzyskana:
