Orest KIPRENSKI

Orest Kiprenski studiował w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1788-1803. Niedługo potem został uznany za najwybitniejszego malarza rosyjskiego pierwszej połowy XIX wieku. Działał w Petersburgu, w Moskwie i we Włoszech w latach 1816-1823 oraz 1829-1836. Głównie zajmował się malarstwem portretowym. Najbardziej znane portrety jego pędzla to wizerunki J.W. Dawidowa (1809) i A.S. Puszkina (1827). Tworzył również sceny rodzajowe i alegoryczne. Artysta związany był z gronem artystów skupionych wokół znakomitego mecenasa sztuki Tomiłowa. W tym gronie znajdował się również malarz A. Orłowski. W 1831 roku Kieprenski namalował portret zbiorowy przedstawiający grupę Polaków, wśród nich A. Mickiewicza, czytających w Neapolu wiadomość o upadku powstania listopadowego (obecnie obraz w zbiorach Galerii Tretiakowskiej w Moskwie). Malarstwo Kieprenskiego ocenia się jako stojące u podstaw rozwoju dziewiętnastowiecznego malarstwa realistycznego w Rosji. Samo nosi wiele znaczących cech epoki romantyzmu.