Ignacy PINKAS

Ignacy Pinkas uczył się malarstwa u Malczewskiego i Dębickiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1908 – 1914. W 1914 roku wstąpił do Legionów. Z tego okresu pochodzą liczne portrety towarzyszy broni, pejzaże wojenne, które wystawiane później w Krakowie przyniosły mu pierwsze sukcesy. W latach 1918 – 1920 znalazł się w sztabie generała Rydza-Śmigłego. Wtedy też zamieszkał na krótko w Wilnie. Stworzył 102 studia malarskie, których tematem stało się to miasto. Od 1920 zamieszkał w Krakowie. Na przełomie 1922 i 1923 roku przenosi się na krótko do Gdańska, powstaje wówczas cykl ukazujący rybaków. Prawie cały rok (1924) spędza w Pradze czeskiej. Czterdzieści sześć obrazów przedstawiających to miasto stało się sukcesem artystycznym malarza po ich wystawieniu w Krakowie i w Warszawie. Umiał w tych miejskich pejzażach odtworzyć barwne efekty oświetlonych słońcem budynków i ulic. Kilka miesięcy roku 1927 spędził w Warszawie, gdzie namalował warszawskie pejzaże i tu zaprezentował je publiczności. W 1928 roku powrócił do tematu Wilna tworząc obrazy olejne i tekę litograficzną mu poświęconą. W 1929 roku przekazał w prezencie Marszałkowi Piłsudskiemu dziesięć obrazów ukazujących Wilno. Były one jedynymi obrazami, jakie zdobiły gabinet Marszałka w Sulejówku. Wystawiał często i dużo swych dzieł, zwłaszcza w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, w Krakowie, Warszawie, we Lwowie. Należąc do Sekcji Plastyków przy Związku Legionistów w Krakowie prezentował swe dzieła również na wystawach organizowanych przez Związek. Był artystą cieszącym się powszechnym uznaniem, również po latach – w 1974 roku zorganizowano w Krakowie jego wystawę monograficzną. Dzisiaj obrazy Pinkasa znajdują się w między innymi w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz w Muzeum Historycznym m.Krakowa.