Barthèlèmy MENN

Barthèlèmy Menn uczył się malarstwa u L. Dorcière i L. Lugardon w Genewie, a od 1833 roku u J. A. D. Ingres w Paryżu. Artysta w 1835 roku wyjechał do Rzymu, po trzech latach wrócił do Paryża. Zaczął uprawiać pejzaż, zaprzyjaźnił się z Ch. F. Daubigny, Th. Rousseau, J. B. C. Corot, E. Delacroix. Zbliżył się do szkoły malarskiej Barbizon. Po powrocie do Genewy w 1843 roku rozpoczął działalność dydaktyczną jako wykładowca w szkole rysunku należącej do Kunstgesellschaft. Poprzez swoje nowatorskie wśród szwajcarskich malarzy podejście do problemu natury, które wyniósł z kontaktów z barbizończykami, stał się osobowością w życiu artystycznym tego kraju. Wywierał duży wpływ na swoich rodaków zajmujących się malarstwem. Jego obrazy, które urzekały współczesnych nastrojowością oraz świetnym opanowaniem rzemiosła, znajdują się dzisiaj we wszystkich ważniejszych muzeach szwajcarskich, między innymi w Genewie, Bazylei, Zurichu.